Ιστορικό χωριό του Δήμου Πύλου-Νέστορος του νομού Μεσσηνίας. Προσαρτήθηκε στην Ελλάδα στις 27/6/1832 με τη συνθήκη της Κων/λης. Τότε υπαγόταν στο Δήμο Πυλίων και είχε 140 κατοίκους. Με Β.Δ. στις 31-8-1912 ΦΕΚ 262/1912, τ. Α, αναγνωρίστηκε Κοινότητα.  

Βρίσκεται σε απόσταση 14 περίπου χλμ. Βορειοανατολικά της σημερινής πόλης της Πύλου και 5 χλμ. ανατολικά της εθνικής οδού Κυπαρισσίας-Πύλου. Κατά τον κ. Μιχάλη Κοσμόπουλο, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μισσούρι-ST-Louis, ο οποίος διεξάγει αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή του χωριού, " η Ίκλαινα εμφανίζεται να είναι μία από τις σημαντικότερες πρωτεύουσες της περιοχής, την εποχή του χαλκού, και αναφέρεται ακόμη και στα βασιλικά αρχεία της Πύλου, τα οποία είναι γραμμένα σε γραμμική Β. Η περιοχή φαίνεται να ήταν ένα μεγάλο κέντρο εμπορίου, στο οποίο ήκμασε η επεξεργασία και το εμπόριο του χαλκού. Άλλες περίοδοι, από τις οποίες έχουν ανασκαφεί ευρήματα, είναι τα τέλη της Κλασικής εποχής και τα Βυζαντινά χρόνια."

Έχει έκταση 5 τ. χλμ, μέσο σταθμικό υψόμετρο 190 μ., γεωγραφικό μήκος 21ο 43' 9'' Α, γεωγραφικό πλάτος 36ο 59' 32'' Β, ταχυδρομικό κώδικα 240 01, τηλεφωνικό κωδικό 27230 και ο πληθυσμός της εξελίχτηκε ως εξής:  

Έτος	Αριθμός Κατοίκων
​1920	​360
​1928	​450
​1940	​567
1951	​573
1961	​559
​1971	​459
​1981	​352
​1991	​342
2001	361 ​

Σήμερα το χωριό είναι Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Πύλου-Νέστορος με Πρόεδρο τον κ. Παναγόπουλο Δημήτριο.
Σε σπάνιο ιστορικό χάρτη του 18ου αιώνα, η ΙΚΛΑΙΝΑ αναφέρεται με το αρχικό της όνομα ΝΙΚΛΑΙΝΑ.