Ο Σύλλογος πήρε το όνομά του από τον πατέρα τού μυθικού βασιλιά της Πύλου Νέστορα, το Νηλέα, στη δε σφραγίδα του εικονίζεται κλαδί ελιάς, αντιπροσωπευτικό φυτό της χλωρίδας τoύ χωριού μας, προς τιμή της συζύγου τού Νηλέα Μελίβοιας, που μετονομάστηκε , μετά το θάνατο των αδελφών της- από τα τόξα του Απόλλωνα και της Άρτεμης- σε Χλωρίδα.
Νηλέας
Γιος της Τυρώς από την ένωσή της με τον Ποσειδώνα, που είχε πάρει τη μορφή του Ενιππέα ή γιος του Κρηθέα και δίδυμος αδελφός του Πελία και ετεροθαλής αδελφός των Αίσονα, Αμυθάονα και Φέρητα.
Κατά τον Απολλόδωρο, αφού εκτέθηκαν, μαζί με τον αδελφό του Πελία, από τη μητέρα τους, ανατράφηκαν από έναν "ιπποφορβό" (βοσκό αλόγων). Κατά τον Ευστάθιο και το Σχολιαστή του Ομήρου, τον Πελία θήλασε μια φοράδα και το Νηλέα μια σκύλα.
Στην εφηβεία τους ο Πελίας και ο Νηλέας αναγνώρισαν τη μητέρα τους, που τυραννιόταν από την κακιά μητριά της Σιδηρώ, την οποία καταδίωξαν ως το ιερό της Ήρας, όπου είχε καταφύγει και όπου τη φόνευσε ο Πελίας. Ακολούθως η μητέρα τους Τυρώ παντρεύτηκε τον Κρηθέα, βασιλιά της Ιωλκού, ο οποίος υιοθέτησε τους Πελία και Νηλέα, οι οποίοι, μετά το θάνατό του, συγκρούστηκαν μεταξύ τους για τη βασιλεία. Ο Νηλέας διωγμένος από τον αδελφό του, κατέφυγε στην Πελοπόννησο, μαζί με το Μελάμποδα, το Βίαντα και άλλους Αχαιούς της Φθιώτιδας και Αιολείς, όπου ίδρυσε στη Μεσσήνη την Πύλο. Εκεί νυμφεύτηκε τη Χλωρίδα, κόρη του Αμφίωνα και της Νιόβης, από την οποία απέκτησε δώδεκα γιους τους- Ταύρο, Αστέριο, Πυλάονα, Δηίμαχο, Ευρύβιο, Επίλαο, Φράσιο, Ευρυμένη, Ευαγόρα, Αλάστορα, Νέστορα, Περικλύμενο- από τους οποίους πρεσβύτερος ο Περικλύμενος και νεότερος ο Νέστορας, και μία κόρη την Πηρώ.
Όταν ο Ηρακλής εξεστράτευσε κατά του Νηλέα - επειδή ο Νηλέας αρνήθηκε να τον "καθάρει" από το φόνο του Ιφύτου, λόγω του φιλικού δεσμού που είχε με το γιο τού θύματος Εύρητο - κατά τη μεταξύ τους σύγκρουση φονεύτηκαν οι γιοι του Νηλέα, εκτός από το Νέστορα, που δε βρισκόταν εκεί. Σύμφωνα με μια παράδοση , κατά τη σύγκρουση φονεύτηκε και ο Νηλέας, ενώ κατ' άλλη διασώθηκε και πέθανε από ασθένεια στην Κόρινθο, όπου είχε καταφύγει, τάφηκε δε κοντά στον ισθμό. Ο Νηλέας έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Εκτός από την Πύλο, ίδρυσε και την πόλη Νήλεια της Θεσσαλικής Μαγνησίας. Εκεί λατρευόταν η Νήλεια Αφροδίτη. Αργότερα ο Δημήτριος ο Πολιορκητής έχτισε κοντά στη Νήλεια τη Δημητριάδα.
Οι απόγονοι του Νηλέα ονομάστηκαν Νηλείδες. Οι Νηλείδες, κατά τους Στράβωνα και Απολλόδωρο το Ρόδιο εκδιώχτηκαν από τον Ηρακλή και διασκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, και, κατά τον Παυσανία, άλλοι απ΄ αυτούς βασίλεψαν στο Άργος και άλλοι στην Αθήνα
Πηγές. Παυσανίας, "Μεσσηνιακά", "Βοιωτικά", "Κορινθιακά", "Φωκικά"
Απολλόδωρος, Μένανδρος, Στράβων.
Μελίβοια ή Χλωρίς
Κόρη του Αμφίωνα και της Νιόβης, η οποία, αρχικά, ονομαζόταν Μελίβοια. Αυτή, μαζί με τον αδελφό της Αμύλκα ήταν τα μόνα παιδιά του Αμφίωνα και της Νιόβης, που διασώθηκαν από τα τόξα του Απόλλωνα και της Άρτεμης. Σύμφωνα με την παράδοση, η Μελίβοια από τον τρόμο της έγινε κατάχλομη, κι έτσι έμεινε σ' όλη τη ζωή της, γι' αυτό και μετονομάστηκε σε Χλωρίδα.
Πηγές. Παυσανίας. "Κορινθιακά" " Ηλειακά" -- Απολλόδωρος ο Ρόδιος
Κατά τον Απολλόδωρο, αφού εκτέθηκαν, μαζί με τον αδελφό του Πελία, από τη μητέρα τους, ανατράφηκαν από έναν "ιπποφορβό" (βοσκό αλόγων). Κατά τον Ευστάθιο και το Σχολιαστή του Ομήρου, τον Πελία θήλασε μια φοράδα και το Νηλέα μια σκύλα.
Στην εφηβεία τους ο Πελίας και ο Νηλέας αναγνώρισαν τη μητέρα τους, που τυραννιόταν από την κακιά μητριά της Σιδηρώ, την οποία καταδίωξαν ως το ιερό της Ήρας, όπου είχε καταφύγει και όπου τη φόνευσε ο Πελίας. Ακολούθως η μητέρα τους Τυρώ παντρεύτηκε τον Κρηθέα, βασιλιά της Ιωλκού, ο οποίος υιοθέτησε τους Πελία και Νηλέα, οι οποίοι, μετά το θάνατό του, συγκρούστηκαν μεταξύ τους για τη βασιλεία. Ο Νηλέας διωγμένος από τον αδελφό του, κατέφυγε στην Πελοπόννησο, μαζί με το Μελάμποδα, το Βίαντα και άλλους Αχαιούς της Φθιώτιδας και Αιολείς, όπου ίδρυσε στη Μεσσήνη την Πύλο. Εκεί νυμφεύτηκε τη Χλωρίδα, κόρη του Αμφίωνα και της Νιόβης, από την οποία απέκτησε δώδεκα γιους τους- Ταύρο, Αστέριο, Πυλάονα, Δηίμαχο, Ευρύβιο, Επίλαο, Φράσιο, Ευρυμένη, Ευαγόρα, Αλάστορα, Νέστορα, Περικλύμενο- από τους οποίους πρεσβύτερος ο Περικλύμενος και νεότερος ο Νέστορας, και μία κόρη την Πηρώ.
Όταν ο Ηρακλής εξεστράτευσε κατά του Νηλέα - επειδή ο Νηλέας αρνήθηκε να τον "καθάρει" από το φόνο του Ιφύτου, λόγω του φιλικού δεσμού που είχε με το γιο τού θύματος Εύρητο - κατά τη μεταξύ τους σύγκρουση φονεύτηκαν οι γιοι του Νηλέα, εκτός από το Νέστορα, που δε βρισκόταν εκεί. Σύμφωνα με μια παράδοση , κατά τη σύγκρουση φονεύτηκε και ο Νηλέας, ενώ κατ' άλλη διασώθηκε και πέθανε από ασθένεια στην Κόρινθο, όπου είχε καταφύγει, τάφηκε δε κοντά στον ισθμό. Ο Νηλέας έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Εκτός από την Πύλο, ίδρυσε και την πόλη Νήλεια της Θεσσαλικής Μαγνησίας. Εκεί λατρευόταν η Νήλεια Αφροδίτη. Αργότερα ο Δημήτριος ο Πολιορκητής έχτισε κοντά στη Νήλεια τη Δημητριάδα.
Οι απόγονοι του Νηλέα ονομάστηκαν Νηλείδες. Οι Νηλείδες, κατά τους Στράβωνα και Απολλόδωρο το Ρόδιο εκδιώχτηκαν από τον Ηρακλή και διασκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, και, κατά τον Παυσανία, άλλοι απ΄ αυτούς βασίλεψαν στο Άργος και άλλοι στην Αθήνα
Πηγές. Παυσανίας, "Μεσσηνιακά", "Βοιωτικά", "Κορινθιακά", "Φωκικά"
Απολλόδωρος, Μένανδρος, Στράβων.
Μελίβοια ή Χλωρίς
Κόρη του Αμφίωνα και της Νιόβης, η οποία, αρχικά, ονομαζόταν Μελίβοια. Αυτή, μαζί με τον αδελφό της Αμύλκα ήταν τα μόνα παιδιά του Αμφίωνα και της Νιόβης, που διασώθηκαν από τα τόξα του Απόλλωνα και της Άρτεμης. Σύμφωνα με την παράδοση, η Μελίβοια από τον τρόμο της έγινε κατάχλομη, κι έτσι έμεινε σ' όλη τη ζωή της, γι' αυτό και μετονομάστηκε σε Χλωρίδα.
Πηγές. Παυσανίας. "Κορινθιακά" " Ηλειακά" -- Απολλόδωρος ο Ρόδιος
